Arnhild Lauveng
Byłam po drugiej stronie lustra.
Wygrana walka ze schizofrenią
Wygrana walka ze schizofrenią
Można normalnie funkcjonować, chodzić do szkoły, mieć dobre oceny, koleżanki i perspektywy na przyszłość. Później może nadejść chwila, która wszystko zmieni. Nie będzie lekcji, ocen, perspektyw. Lekarz powie: Nigdy nie wyzdrowiejesz, może być lepiej, ale nie będziesz zdrowa. Osobiście nie chciałabym tego usłyszeć, od nikogo. A to właśnie usłyszała Arnhild Lauveng, u której wykryto schizofrenię.
Książka oczywiście posiada medyczne informacje o objawach, definicjach itd. Ale jest przede wszystkim pamiętnikiem Arnhild, w którym opisuje kolejne swoje przeszkody, swoje głosy, halucynacje, kolejne kliniki, lekarzy i specjalistów. Lata walki o swoją przyszłość i zdrowie. Ile razy musiała usłyszeć, że nie będzie lepiej, nigdy nie wyzdrowieje. Chyba były momenty, gdy sama w to wierzyła. Jednak ciągle walczyła, lepiej lub gorzej, ale postanowiła nie zatracić się w chorobie. Jej droga do zdrowia pokazuje jak nadal człowiek może traktować człowieka. I jak ważne są relacje miedzy ludźmi: lekarz-pacjent, chory-rodzina, przyjaciele, nawet chory-chory. Bo możemy spotkać ludzi, którzy nas wesprą, ale spotkamy również tych podcinających skrzydła.
Mogę zdradzić, iż obecnie Arnhild skończyła psychologię i jest terapeutką. Sama książka pozwala nam zajrzeć do świata schizofrenika, choć jak zaznacza autorka, każdy tworzy sobie inny świat, bo jego lęki są zupełnie inne. Jak można przeczytać na okładce książki "Jest to książka o nadziei", bo tego tak naprawdę potrzebuje każdy chory. Na psychologii się nie znam, jednakże książka okazała się ciekawą lekturą i skuszę się również na "Niepotrzebną jak róża".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz